Categorie: Vieringen

In de Stille week gedenken we wat Jezus deed voor ons. Als leerlingen van Jezus, willen we in zijn voetstappen lopen.  Wat dat werkelijk betekent, leren we beetje bij beetje  als we die weg gaan de drie dagen voor Pasen. We vieren s’ avonds om 19.30 uur in een kring rond de Avondmaalstafel het Heilig Avondmaal, voorafgegaan door een handwassing om te gedenken hoe Jezus de voeten van zijn discipelen waste. De volgende dag lezen we het lijdensverhaal uit Lucas op dezelfde tijd, ook in een kring. Op Stille  zaterdag ook om 19.30 uur wachten we op het licht van Pasen dat binnen wordt gebracht.

Ondertussen lezen we de verhalen uit het oude testament over mensen die met God op  weg gingen: Abraham, Jozef, Mozes en Jona. Nadat we gevierd hebben hoe het licht van Pasen is binnengebracht en we ook onze doop herdacht hebben, lezen we uit het laatste hoofdstuk van Lucas van de Emmaüsgangers:  hoe Jezus ook nadat hij uit de wereld verdwenen lijkt, toch met ons mee loopt.

Op 31 maart hebben we lied 259 aangeleerd, wat we in de vieringen van de Stille week ook zullen zingen. Die vieringen zijn op Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag om 19.30 uur, 18, 19 en 20 april.

Zeven glazen bakken zijn dit jaar symbolisch voor de zes zondagen van de 40-dagentijd en Pasen. Deze zondagen hebben een vaste betekenis. De eerste zondag horen we het verhaal van Jezus in de woestijn. Als teken daarvan zit er zand onderin de eerste glazen bak. De tweede zondag horen we dat Jezus op de berg stralend aan zijn leerlingen verschijnt. De stenen in de tweede pot vertegenwoordigen de berg. De derde zondag gaan we terug naar de bron. Water is daar het symbool van. De vierde zondag horen we van Jezus de gelijkenis van de verloren zoon. Hoe zien we God en onszelf door dat verhaal in een ander licht? Licht straalt uit de vierde bak. De laatste twee zondagen zijn Palmzondag, vertegenwoordigd door buxus in de glazen bak en Pasen, dat wordt voorgesteld door een bijna bloeiende tak.

Jarenlang was de Startzondag van de kerken in Bredevoort op de Haart. Voor het derde jaar wijken we van deze traditie af. Twee jaar geleden was het in de Koppelkerk, een jaar geleden in de beide andere kerken in Bredevoort. Dit jaar komen we samen op Kloosterdijk 22 bij de familie Tolkamp. Zij zijn zo gastvrij geweest om hun erf en/of deel voor ons open te stellen en we mochten ook gebruik maken van de faciliteiten van de buurtvereniging van het Klooster. Heel hartelijk dank voor beide toezeggingen!! Het programma van de startzondag is als volgt:
10.00 uur viering Kloosterdijk 22
10.30 wandeling o.l.v. Jos Wessels
huifkartocht o.l.v. Hans de Graaf (voor hen die niet willen of kunnen wandelen)
11.15 koffie met iets erbij Kloosterdijk 22
12.00 afsluiting
Het thema van de Startzondag is geïnspireerd op het klooster dat er eens stond: Hemel en Aarde in de wildernis. In het klooster maakte men een plek om thuis te zijn bij God. Toch was ook dat klooster maar een tijdelijke plek, uiteindelijk verwees het gebouw, het bidden en het zingen naar boven. Wij voelen ons vaak vervreemd van God, verdwaald. We zoeken een thuis in de kerk, maar we vinden het niet altijd. Deze zondag willen we nadenken over je thuis voelen bij en op weg zijn naar God.
De Startzondagcommissie

In de zomermaanden is het voorste gedeelte van de kerk geopend.
Bij de deur vaak begroet door een groot boeket “Bermelaria”, wilde bloemen uit de berm. Men kan binnen de kerk bekijken even tot rust komen en eventueel een kaarsje aansteken of wat gedachten opschrijven in het boek.

In de maanden juli en augustus is er elke zondag na de dienst koffiedrinken in ’t Koppelhuis tegenover de kerk.
De diensten beginnen om 9.30 uur

Voor Pinksteren (20 mei) hebben we een prachtig lied uit het nieuwe liedboek geleerd: lied 685. De tekst kan ik hier niet publiceren, omdat ik dan de Buma-rechten overtreed, maar is voor de bezitters van het nieuwe liedboek gewoon na te lezen. Dat liedboek bevat behalve liederen ook veel mooie gedichten.

3 juni zong Taborina in de dienst op zondagochtend. Taborina is een groepje van zes vrouwen, die door gegaan met zingen, toen hun koor, “Soli deo Gloria” zich opgeheven had. Hun vertoli=king van verschillende mooie liederen verrijkte de dienst, waarin we ook het Heilig Avondmaal hebben gevierd.

Voor de drie dagen dat we vieringen hebben in de stille week, hadden we de opstelling van de stoelen helemaal anders gemaakt. In twee halve kringen hebben we avondmaal gevierd, geluisterd naar de passie en het licht van Christus opnieuw zien binnenkomen. Het thema was: Wie is hij toch? Elke dag werd een ander deel van het geheim van het geloof uitgelicht. Heel speciaal was het stuk voor het symbolisch bloemschikken dat eigenlijk tijdens de week ontstond. Een kruis van wijnstokhout stond centraal. Tijdens het avondmaal bevond zicht dat, omringt door 12 rozen op de achtergrond. De rozen stonden voor de twaalf discipelen en waren symbool van liefde. De liefde die jezus had voor zijn vrienden en de liefde die zij voor hem hadden. Op Goede vrijdag stond het kruis met de rozen op de tafel en hebben we rozenblaadjes onder het kruis gestrooid, nadat we uit de passie uit het Marcusevangelie gelezen hadden van het sterven van Jezus. Op stille zaterdag stonden bij het kruis nog maar drie rozen, symbool voor de mensen die hem niet verlaten hebben, de vrouwen onder het kruis en Jozef van Arimathea. We lazen over vier geheimen uit de Bijbel, van Abram, Jacob, Mozes, en Jezus in de tempel. Na over de graflegging te hebben gehoord, werd het licht binnengedragen met de nieuwe Paaskaars. De rest van de dienst vierden we de komst van het Licht van Christus, onze Doop en het Opstandingsevangelie. Het kruis ging schuil achter grote bossen witte bloemen.