Voor de drie dagen dat we vieringen hebben in de stille week, hadden we de opstelling van de stoelen helemaal anders gemaakt. In twee halve kringen hebben we avondmaal gevierd, geluisterd naar de passie en het licht van Christus opnieuw zien binnenkomen. Het thema was: Wie is hij toch? Elke dag werd een ander deel van het geheim van het geloof uitgelicht. Heel speciaal was het stuk voor het symbolisch bloemschikken dat eigenlijk tijdens de week ontstond. Een kruis van wijnstokhout stond centraal. 
Tijdens het avondmaal bevond zicht dat, omringt door 12 rozen op de achtergrond. De rozen stonden voor de twaalf discipelen en waren symbool van liefde. De liefde die jezus had voor zijn vrienden en de liefde die zij voor hem hadden. Op Goede vrijdag stond het kruis met de rozen op de tafel en hebben we rozenblaadjes onder het kruis gestrooid, nadat we uit de passie uit het Marcusevangelie gelezen hadden van het sterven van Jezus. Op stille zaterdag stonden bij het kruis nog maar drie rozen, symbool voor de mensen die hem niet verlaten hebben, de vrouwen onder het kruis en Jozef van Arimathea. We lazen over vier geheimen uit de Bijbel, van Abram, Jacob, Mozes, en Jezus in de tempel. Na over de graflegging te hebben gehoord, werd het licht binnengedragen met de nieuwe Paaskaars. 
De rest van de dienst vierden we de komst van het Licht van Christus, onze Doop en het Opstandingsevangelie. Het kruis ging schuil achter grote bossen witte bloemen.
Vanuit de Kerkenraad
Uit de vergadering gehouden op 27-03-2018
Gemeenteopbouw
Het nieuwe systeem van wijkpastoraat begint steeds meer vorm te krijgen. In alle wijken zijn er inmiddels activiteiten georganiseerd. Heel leuk ook om te zien hoe divers deze activiteiten zijn. In alle wijken zijn er kerstbijeenkomsten voor ouderen georganiseerd, er zijn wandelingen en fietstochten geweest, spelletjes gespeeld, er is samen gepraat over een geliefd voorwerp. In een van de wijken wordt binnenkort zelfs een uitstapje naar de escape-room in Aalten gemaakt.
Het is fijn om te merken dat deze ontwikkelingen hun weg hebben gevonden zoals ze beoogd waren, en dat er veel mensen zijn die hierin een rol willen spelen.
Kerk van de toekomst
Het moderamen heeft zich de afgelopen maanden verdiept in ‘de kerk van de toekomst’. Hoe zal onze gemeente in de toekomst vorm hebben? Wat voor soort gemeente zijn we en met welke activiteiten? Financiën zijn belangrijk, maar hebben in deze meer inhoudelijke zoektocht een ondergeschikte rol gespeeld. Er is een lang en zoekend traject afgelegd waarbij er achterom is gekeken (naar de geschiedenis), rond is gekeken (wat doen andere gemeenten? – wat doet de PKN?), maar waarbij bijvoorbeeld ook is gedacht over ‘hoe kijken buitenstaanders naar de kerk’?
De bevindingen zijn uiteindelijk samen te vatten in twee categorieën: uitgangspunten en aanbevelingen. Deze willen we delen en hier willen we vanuit gaan in het vervolg van dit traject.
Uitgangspunten:
1. Accepteer dat je een minderheid bent en dat je niet de conjunctuur kan wijzigen.
2. Wees overtuigd, blij en enthousiast in wat je doet met de blijde boodschap.
3. Accepteer je medemens zoals die is.
Aanbevelingen:
1. Staar je niet blind op nummers.
2. Baken je grenzen naar buiten niet af.
3. Durf anders dan een ander te zijn.
4. Richt je op activiteiten die inspireren of iets van Gods oneindige gulheid laten zien.
5. Richt je op het middelpunt: Jezus boodschap en zijn rijk – en vier dat.
Er kwamen ook concrete zaken langs tijdens het zoektraject. Welke activiteiten passen bij een geloofsgemeenschap in de huidige tijd? Doen we deze al of kan er nog wat bij? Een korte brainstorm en inventarisatie leverde een paar leuke nieuwe ideeën op. Bijvoorbeeld om iets te gaan doen op het gebied van kunst, vaker een koor of muziekensemble uit te nodigen, een uitwaaiweekend of een uitstapje naar een klooster te organiseren.
Deze zoektocht is nog in volle gang. Het moderamen heeft de Kerkenraad hier tijdens de laatste vergadering over bijgepraat en getoetst de juiste weg is ingeslagen. De Kerkenraad kon instemmen met het volgen van dit spoor.
Uit de vergadering gehouden op 23-01-2018
Ontbinding stichting Restauratiefonds
De onlangs ingezette ontbindingsprocedure voor de stichting Restauratiefonds is afgerond en de opheffing van de stichting is hiermee voltooid. Opheffing was wenselijk omdat het Restauratiefonds al lange tijd niet meer actief was. Kerkenraad, landelijke kerk en Kamer van Koophandel zijn akkoord gegaan met de ontbinding. Het bestaande batige saldo is overgeboekt naar de Kerk. Omdat dit geld voor restauratiedoeleinden is gedoneerd, wordt het door de kerkrentmeesters geoormerkt voor onderhoud.
Omroep Gelderland
De kerk is benaderd door omroep Gelderland: op 17 februari brengen zij in het kader van het programma Ridders van Gelre een bezoek aan Bredevoort. De Joriskerk zal als uitvalsbasis fungeren voor dit bezoek. Er zal een rondleiding door de kerk gegeven worden en het gezelschap zal lunchen in ’t Koppelhuis. Een heel mooie gelegenheid om Bredevoort, de Joriskerk en ’t Koppelhuis in een breed regionaal kader onder de aandacht te brengen!
Informatieboekje & activiteitenboekje
Samen met de brief voor Kerkbalans heeft u het nieuwe informatieboekje van de Protestantste Gemeente Bredevoort ontvangen. Het is een boekje dat voor gemeenteleden bedoeld is als naslagwerk, maar ook als middel om anderen kennis te laten maken met onze gemeente. Doel van het boekje is om te laten zien wat we doen als kerk, het is dus deze keer minder opgezet als ‘smoelenboek’. Daarnaast is ook voor 2018 het programmaboekje ‘Rond de st Joriskerk…’ weer gemaakt, waarin alle activiteiten die de PG Bredevoort dit jaar organiseert, op een rijtje zijn gezet. De kerkenraad hoop dat gemeenteleden de beide uitgaven met veel plezier zullen gebruiken! het boekje is dte vinden op deze website onder info.
Meditatie: geloofsgesprek
Er is in de laatste eeuw veel veranderd, ook op de manier waarop mensen geloven. Van oudsher werd in de protestantse kerk gelooft dat als je een aantal geloofswaarheden voor vast aannam en daar aan vast hield, dat je dan wat geloven betreft klaar was voor de rest van je leven. Je hoefde er alleen nog naar te leven en dat was al lastig genoeg. Als je maar genoeg catechisatie kreeg, van een goede dominee, dan kwam alles wel voor elkaar met het geloof. Het was meer een kwestie van hersens dan van hart. Dus nog wel verwachten mensen binnen en buiten de kerk dat het zo werkt. Er is ondertussen heel veel verandert. 
Buiten de kerk is het leren wat anders geworden dan zeventig jaar geleden. Er wordt ondertussen verwacht van kinderen dat ze goed leerden, als ze dat konden en dat ze creatief werden, zelf dingen bedachten. Dus we moeten eigenlijk niet verbaast zijn als we merken dat velen gingen nadenken over het geloof en er zelf dingen over bedachten. Of ze merkten in hun leven dat die vaste waarheden hen niets meer zeiden als ze het echt moeilijk hadden. Dus leven we nu in een tijd waar geloven iets heel anders betekent dan vroeger. Het is meer een kwestie van beleven dan van een waarheid aannemen. Ook in orthodoxe protestantse kerken zie je dat jeugd liever naar evangelische kerken gaat, omdat het gevoel meer een plek heeft in die denominaties. Natuurlijk zijn er ook mensen bij wie het geloof vervaagt of ingrijpend verandert. Maar kerklid of niet, men geeft een eigen antwoord op die vragen als “Wat geeft het leven zin” of “Is er leven na de dood.”, misschien wel antwoorden waar hun ouder of grootouder van achterover valt. Wat me het meest hierin raakt, is dat het gesprek daarover nauwelijks op gang komt. Kinderen zwijgen tegenover hun ouders over zulke dingen, omdat ze bang zijn veroordeeld te worden voor wat ze te zeggen hebben. Ouders durven niet meer te praten over wat hen ten diepste beweegt, omdat hun kinderen het gezeur vinden(wat ook een oordeel is). De laatste kerkverandering wil het geloofsgesprek weer op gang brengen tussen de leden. Ik vind het een goed streven. Ik hoop van harte dat het gaat lukken die gesprekken te voeren zonder elkaar te veroordelen, omdat ze dan gegarandeerd mislukken. De toekomst van de kerk kan van dat succes afhangen.
Ada Endeveld
Wijkavonden
In wijk 3 (Kloosterm Barlo, Hollenberg, Aalten) zijn er in februari 2018 twee geslaagde wijkavonden geweest. De deelnemers was gevraagd iets belangrijks mee te nemen. Daar hebben we over gesproken. Zoals te verwachten nam men hele verschillende dingen mee. Van oude portemonnees, tot (foto-) boeken, van een sleutel om een melkbus open te maken tot een parfumflesje. De verhalen waren natuurlijk het mooist. Bijgaande foto is van het Bijbeltje dat ik van mijn oma kreeg toen ik 12 was. Aan de punaise is te zien hoe klein het is.