Het geeft het leven glans
een handeling zin
en maakt dat je kunt zeggen: het is goed
ook als het mis gaat
Dankbaarheid reikt
tot de hoeken van de wereld
©Ada G. Endeveld
Meditatie “Wonderen”
Meditatie
Wat is er toch met wonderen, we verlangen naar en vinden het ook weer kinderachtig om er in te geloven. In deze moderne tijd is het erg in de mode om te zeggen dat je wonderen, zoals die van de wonderbaarlijke spijziging gewoon symbolisch moet uitleggen. Het is niet echt gebeurd, zegt men dan, want dat kan niet volgende de wetten van de wetenschap. Dus de symbolische betekenis is waar het om gaat. Nu hebben wonderen in de Bijbel zeker een symbolische betekenis. In de column in ditzelfde kerkblad wordt daar ook op ingegaan. Ondertussen wijzen we af dat een wonder echt gebeurt zou kunnen zijn. Is de klassieke natuurkunde de baas van ons denken? Kennelijk. Wie weet leefde Jezus zo van de verwondering dat de wonderen om de hoek lagen. Ik zelf zou de mogelijkheid open willen laten. Omdat als je de wetenschap altijd gelijk geeft, je de verwondering en het mysterie doodt. Wie weet wat God kan?
In de brainstormgroep van “zin in het gezin” spraken we van de week ook over wonderen. Het viel ons op dat ook degene die de mogelijkheden van een wonder open houden, het lastig vinden om het zo te benoemen als het heel dicht bij gebeurt. Je merkt dat een mens in zijn manier echt veranderd is ten goede. Dan zeg je niet direct: “wat een wonder”, maar eerder “eerst maar even afwachten of dit zo blijft”. Er waren verschillende dingen die we konden benoemen als wonderen. Dat waren soms hele kleine dingen: de rust waarmee iemand gestorven was, of de pijn die een periode weg bleef nadat iemand daarvoor gebeden had. Het bleek dat de omgeving vaak de mooie ervaring van een klein wonder probeerde weg te redeneren door bijvoorbeeld te zeggen: “rust bij het sterven komt door de morfine”. Kennelijk heeft men er moeite mee als men een gebeurtenis, hoe klein ook, zo noemt. Ook onze eigen houding van “eerst maar eens kijken of het zo blijft” doet wonderen te kort. Wij vinden klaarblijkelijk iets pas een wonder als het eeuwig is.
Wellicht moeten we iets guller zijn naar onszelf en de wereld toe, als we spreken over wonderen. We bidden in het geheim dat onze zoon of dochter veilig teugkomt van vakantie. Het gebeurt en we vergeten dat we ervoor gebeden hebben en ook om er dankbaar voor te zijn. We bidden dat pijn mag verdwijnen en het gaat even weg. Dat mogen we een klein wonder noemen en er dankbaar voor zijn. Of voor die ene nacht tussen de velen dat we goed sliepen, of voor die buren die altijd voor ons klaarstaan. Wonderen kunnen grote gebeurtenissen zijn, daar blijft ik voor open staan, maar wij zijn vaak aan de kleine wonderen niet toe. Ze hebben meestal niets met de wetenschap te maken. Het zijn de dingen, soms klein, soms groot, die we ervaren als een wonder, die een wonder zijn. We hoeven dat voor niemand te bewijzen en mogen er dankbaar voor zijn.
Ada Endeveld
Startzondag 9 september 2018
Jarenlang was de Startzondag van de kerken in Bredevoort op de Haart. Voor het derde jaar wijken we van deze traditie af. Twee jaar geleden was het in de Koppelkerk, een jaar geleden in de beide andere kerken in Bredevoort. Dit jaar komen we samen op Kloosterdijk 22 bij de familie Tolkamp. Zij zijn zo gastvrij geweest om hun erf en/of deel voor ons open te stellen en we mochten ook gebruik maken van de faciliteiten van de buurtvereniging van het Klooster. Heel hartelijk dank voor beide toezeggingen!! Het programma van de startzondag is als volgt:
10.00 uur viering Kloosterdijk 22
10.30 wandeling o.l.v. Jos Wessels
huifkartocht o.l.v. Hans de Graaf (voor hen die niet willen of kunnen wandelen)
11.15 koffie met iets erbij Kloosterdijk 22
12.00 afsluiting
Het thema van de Startzondag is geïnspireerd op het klooster dat er eens stond: Hemel en Aarde in de wildernis. In het klooster maakte men een plek om thuis te zijn bij God. Toch was ook dat klooster maar een tijdelijke plek, uiteindelijk verwees het gebouw, het bidden en het zingen naar boven. Wij voelen ons vaak vervreemd van God, verdwaald. We zoeken een thuis in de kerk, maar we vinden het niet altijd. Deze zondag willen we nadenken over je thuis voelen bij en op weg zijn naar God.
De Startzondagcommissie
Bermelaria
In de zomermaanden is het voorste gedeelte van de kerk geopend.
Bij de deur vaak begroet door een groot boeket “Bermelaria”, wilde bloemen uit de berm. Men kan binnen de kerk bekijken 
even tot rust komen en eventueel een kaarsje aansteken of wat gedachten opschrijven in het boek.
In de maanden juli en augustus is er elke zondag na de dienst koffiedrinken in ’t Koppelhuis tegenover de kerk.
De diensten beginnen om 9.30 uur
Wandeling Hemelvaart
10 mei 9.30 uur hebben we een natuurwandeling gemaakt met Geert Kämink in de tuin van Bernardus en “het schootsveld”. Hij heeft ons gewezen op al die kleine dingen in de natuur, waar we meestal overheen kijken. 
Op een paar plekken zijn we gestopt voor passsende gedichten. We sloten de wandeling af bij de Lourdesgrot met een zegen.
Zegen: Moge de aarde die wij bewonen gezegend zijn. Moge de dag en de nacht , waarin wij leven en ademen zon, maan en sterren, het land en de zee, hun rijkdom en wildernis gezegend zijn Moge wij mensen gezegend zijn dat we uw beeld en gelijkenis moge zijn Moge onze handen gezegend zijn, hun kracht en tederheid Mogen onze ogen, hun diepte en openheid gezegend zijn Moge ons hart, vol vreugde en verdriet, gezegend zijn Moge onze liefde, ons verlangen, onze toekomst gezegend zijn. Amen
Na afloop hebben we koffie gedronken in ’t Koppelhuis.
Kinderen in de kerkdienst
Hoewel er niet meer elke week kinderen in de kerkdienst zijn, staat er elke week iemand klaar om kindernevendienst te geven. Er is ook oppas. We proberen regelmatig speciale dingen voor kinderen te organiseren.
Hieronder een aantal van de activiteiten:
Met kerst hebben we een aantal jaar alweer een gelegenheidskinderkoor laten zingen. Elk jaar weer spannend of er genoeg kinderen mee willen doen. Op Palmpasen versieren we Palmpasenstokken.
Vanaf 10-14 jaar wordt er regelmatig op zondag iets georganiseerd.
Deze groep heet “Explore”. In “Hello World” komen oudere tieners bij elkaar.
Activiteiten Diaconie
De diaconie in Bredevoort steunt verschillende activiteiten in binnen- en buitenland.
In de buurt ondersteunen we de voedselbank in de Achterhoek en sinds kort de speelgoedbank uit Winterswijk. Verder is Samen Eten een activiteit vanuit de diaconie. Zes tot zeven keer per jaar wordt er een maaltijd gekookt voor iedereen die wil komen. De volgende keer is op 12 september 2018. Waar je je moet opgeven zal dan vermeld worden in het kerkvenster en op de website en facebookpagina.
In Afrika ondersteunen we projecten van Joanne foundation, elk jaar met een ander project. http://joannefoundation.nl/
In Brazilië ondersteunen we Nienke Pruiksma, die daar naartoe is uitgezonden vanuit Kerken in Actie. Aankondiging Verlof
Kerkdiensten mei 2018
Voor Pinksteren (20 mei) hebben we een prachtig lied uit het nieuwe liedboek geleerd: lied 685. De tekst kan ik hier niet publiceren, omdat ik dan de Buma-rechten overtreed, maar is voor de bezitters van het nieuwe liedboek gewoon na te lezen. Dat liedboek bevat behalve liederen ook veel mooie gedichten.
3 juni zong Taborina in de dienst op zondagochtend. Taborina is een groepje van zes vrouwen, die door gegaan met zingen, toen hun koor, “Soli deo Gloria” zich opgeheven had. Hun vertoli=king van verschillende mooie liederen verrijkte de dienst, waarin we ook het Heilig Avondmaal hebben gevierd.
Sprong in het diepe, Anders dan Andersdienst 29 april 2018
Een zak brood in de diepvries, blikken groente in de kast, beetje reserve op de bank, op tijd van huis gaan, je weet immers nooit. We zijn voorzichtig en vooruitziend geworden. We houden niet van verrassingen en bouwen op controle vooraf. Bij een beetje kantoor is het adagium “better safe than sorry” en zeg eens eerlijk: ga jij nog op weg zonder reisverzekering?
En toch zijn er verschillende momenten in ons leven dat we een stap, of zelfs een sprong moeten maken, zonder precies te weten waar we terecht komen of hoe we landen. Soms moeten we “gewoon” geloven, of vertrouwen dat het goed komt. Vertrouwen dat we de juiste mensen onderweg tegen komen, dat zaken goed gaan of dat we ons gesterkt weten in geloof.
“Leap of faith”: de kunst van geloven in, of aanvaarden van iets dat buiten de grenzen valt van het redeneerbare.
Op 29 april hebben we daar over nagedacht op zondagmorgen 29 april in de St Joriskerk aan de Markt in Bredevoort. We deden dat door het verhaal van Jacob, die eerst helemaal geen sprong waagt, maar in zijn contact met God veel voorwaarden stelt. Pas later, als hij terukomt in zijn land, ondergaat hij een echte verandering en doet hij een sprong in het diepe, door gewoon als ziczelf zijn broer Esau te ontmoeten. 
Het koor Friends uit Lichtenvoorde o.l.v. Johan Klein Nibbelink heeft muzikale medewerking verleend. Ze zongen bij het verhaal van Jacob: “Geef mij nu je angst”en ook “something inside so strong”, die naadloos bij die bijbelverhalen pasten. Dat waren maar twee van alle liederen die ze ten gehore brachten.
De Anders dan Andersdienst commissie.
Verslag Stille Week St Joriskerk
Voor de drie dagen dat we vieringen hebben in de stille week, hadden we de opstelling van de stoelen helemaal anders gemaakt. In twee halve kringen hebben we avondmaal gevierd, geluisterd naar de passie en het licht van Christus opnieuw zien binnenkomen. Het thema was: Wie is hij toch? Elke dag werd een ander deel van het geheim van het geloof uitgelicht. Heel speciaal was het stuk voor het symbolisch bloemschikken dat eigenlijk tijdens de week ontstond. Een kruis van wijnstokhout stond centraal. 
Tijdens het avondmaal bevond zicht dat, omringt door 12 rozen op de achtergrond. De rozen stonden voor de twaalf discipelen en waren symbool van liefde. De liefde die jezus had voor zijn vrienden en de liefde die zij voor hem hadden. Op Goede vrijdag stond het kruis met de rozen op de tafel en hebben we rozenblaadjes onder het kruis gestrooid, nadat we uit de passie uit het Marcusevangelie gelezen hadden van het sterven van Jezus. Op stille zaterdag stonden bij het kruis nog maar drie rozen, symbool voor de mensen die hem niet verlaten hebben, de vrouwen onder het kruis en Jozef van Arimathea. We lazen over vier geheimen uit de Bijbel, van Abram, Jacob, Mozes, en Jezus in de tempel. Na over de graflegging te hebben gehoord, werd het licht binnengedragen met de nieuwe Paaskaars. 
De rest van de dienst vierden we de komst van het Licht van Christus, onze Doop en het Opstandingsevangelie. Het kruis ging schuil achter grote bossen witte bloemen.